SESJA W PAŁACU W ŁOCHOWIE W STYLU STEAMPUNK I VICTORIAN

      25 lutego wzięłam udział w sesji steampunkowo-wiktoriańskiej WINTER STEAM organizowanej przez Anie Kłos w ramach działalności założonej przez nią grupy na facebooku Otwarte Sesje Fotograficzne http://www.facebook.com/otwarte.sesje.zdjeciowe w pałacu w Łochowie. Było to niesamowite przeżycie. Na początku chciałam się zgłosić na sesję, ale jako fotograf jednak coś mnie podkusiło i wybrałam modelowanie. Modelka ze mnie niezbyt wdzięczna, ale uznałam, że to świetna okazja/mobilizacja, żeby uszyć kostium dla mojej dość złożonej postaci i mieć z tego fajne zdjęcia na pamiątkę. Niestety jak zwykle wzięłam się za to za późno i nie skończyłam szyć na czas. No cóż jednak nie wiele mi zostało do zrobienia więc wykorzystam go przy najbliższej okazji. Na szczęście miałam drugi kostium, ponieważ osobowość mojej postaci można podzielić na dwie kontrastujące części i każdą chciałam przedstawić inaczej. Kolejne niepowodzenie to to, że pojechałam tam nie znając prawie nikogo...ta sytuacja wyszła dosłownie kilka godzin przed wyjazdem. Jednak mimo to, że byłam przerażona to wzięłam się w garść i pojechałam...i absolutnie nie żałuję! Fajnie spotkać tylu ciekawych i zwariowanych ludzi w jednym miejscu. Przenieśliśmy się na jeden dzień zupełnie w inną epokę...inny świat. Na pewno nie raz wezmę jeszcze w czymś takim udział choć tym razem po drugiej stronie obiektywu. No chyba, że znowu mnie coś podkusi....

Opis postaci jaką dla siebie stworzyłam:

młoda arystokratka buntująca się przeciwko konwenansom
społecznym. Jest kokietką, uwielbia spiskowanie, intrygi, lubi wszędzie
namieszać. Kobieta o wielkim temperamencie, mściwa, przebiegła jednak w
tym wszystkim niezwykle urzekająca. Ludzie się jej obawiają, ale jednak
lgną do niej. Zastanawiają się czy pod tą maską coś się kryje. W
rzeczywistości kobieta ta jest osobą pełną pasji, niezwykle wrażliwą
na otaczający ją świat, która ciągle szuka nowych przygód. Czemu jest
więc taka okrutna? Otóż kryje pewną wstydliwą tajemnice...jest osobą
o niezwykłej wyobraźni w głąb, której wciąż ucieka. Jednak twory jej
wyobraźni przedostają się coraz częściej do jej rzeczywistości.
Kobieta ma często problemy z odróżnieniem co jest jawą a co snem.
Dawniej były to piękne sny jednak coraz częściej dopadają ją zmory.
Czuje, że osoby z jej otoczenia nie zrozumiałyby tego. Wciąż szuka
ludzi podobnych do siebie, którzy oczekują od życia czegoś więcej.
Wierzy, że gdy znajdzie kogoś takiego i będzie mogła w końcu się
zwierzyć to przestanie czuć się taka samotna i zmory znikną...ale
niestety zmiany, które zachodzą w jej duszy są już nieodwracalne...

    Ponieważ każdy z fotografów miał jednak inną wizję, styl a także pomieszczenie i jeszcze od wszystkich nie dostałam kompletu zdjęć, postanowiłam, że każdemu z nich poświęcę osobny post.

Jako pierwszy do odstrzału idzie Łukasz Zembrzuski, który zrobił na mnie jak na razie największe wrażenie. Dlaczego? Bo mam słabość do czarno-białych zdjęć i dlatego, że robił zdjęcia analogowym aparatem!! Poza tym jego zdjęcia są po prostu zajebiste ;)
Mam na sobie biżuterię wykonaną przez Anie http://www.facebook.com/sizhiven.design